ကာယကံရွင္မ်ားအား အႏၱရာယ္မျပဳရန္ႏွင့္ နစ္ေနမန္း (niknayman@gmail.com) ထံ သိကၡာရွိစြာျဖင့္ တိုက္ ရိုက္ ဆက္သြယ္ႏိုင္ပါသည္။
ျမင္သမွ် ... ဘ၀င္မက် ... ရင္၀ မသက္သာ ....
ေစာေစာစီးစီး ဒီကေန႔ထုတ္ သတင္းစာကို ဖတ္လိုက္မိၿပီး စိတ္ထဲ ကလိကလိ ျဖစ္လာတာနဲ႔ ဒီစာကိုေရးလိုက္မိ ပါတယ္။ သတင္းစာရဲ႕ ေနာက္ေက်ာဖံုးမွာ ျမင္သာ ထင္သာေအာင္ ပြိဳင့္ႀကီးႀကီး စာလံုးမည္းႀကီးနဲ႔ ျပဴးေန ေအာင္ေရးထားၿပီး ေဘာင္ခတ္ထားတာမို႔လည္း ျမင္မိ ဖတ္မိသြားတာပါ။ ေက်ာ္မင္းလူ (ေရႊျပည္သာ) ေရးတဲ့ “ႏွစ္ဘက္မွ်မွ အေျဖလွမည္”ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါတယ္၊
သူ႔ေဆာင္းပါးပါ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ အခ်က္အလက္ေတြ အားလံုးဟာဘ၀င္မက်စရာေတြခ်ည္း ၿပည့္ႏွက္ေနပါ တယ္။ အဆိုးဆံုးက အခုျမင္ရတဲ့ ေအာက္စာပါ အေၾကာင္းအရာပါပဲ။
ရယ္စရာလည္း ေကာင္း၊ ေဒါသျဖစ္စရာလည္း ေကာင္းလြန္းပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရနဲ႔ၿပည္သူျပည္သားဟာ မိဘနဲ႔သားသမီးဆိုျပီး သူမို႔လို႔ ေရးရဲတယ္။ကဲ …က်မတို႔ အခုလက္ရွိအစိုးရ (အစိုးရပဲဆိုပါေတာ့။ တကယ္ေတာ့ အစိုးရလို႔မသံုးႏႈန္းသင့္ပါဘူး။အာဏာကိုမတရားသိမ္းပိုက္ထားတဲ့အာဏာရွင္ဟာၿပည္သူလူထုက တင္ေျမွာက္ ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ အစိုးရမွ မဟုတ္ဘဲ။ ထားပါေတာ့)အစိုးရဟာ မိဘျဖစ္သင့္သလား။ စဥ္းစားၾကည့္ ရေအာင္ပါ။
ကိုယ့္မိဘကိုယ္ ဘယ္သားသမီးက ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိပါသလဲ။ မိမိရဲ႕ ကံတရားအရ ဒီအမိရဲ႕ ၀မ္းထဲေရာက္လာရ တာ မဟုတ္လား။ ကိုယ့္အေမအေဖဟာ လူေကာင္း လား၊ လူဆိုးလား၊ ႐ုပ္ေခ်ာလား၊ ႐ုပ္ဆိုးလား၊ ပိုက္ဆံခ်မ္း သာလား၊ ဆင္းရဲလား ဘယ္သားသမီးက ေရြးခ်ယ္လို႔ရမွာလဲ။ ကိုယ့္ကံၾကမၼာအရ ဒီအမိ ဒီအဖထံကိုေရာက္လာ ၾကရတာမဟုတ္လား။
အစိုးရဆိုတာကေတာ့ ျပည္သူလူထုက ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံရဲ႕ အစိုးရဆိုတာ ျပည္သူလူထုကို အက်ဳိးျပဳ ႏိုင္မယ့္လူမ်ဳိးသာ ျဖစ္ရမယ္။ ဒီလို လူမ်ဳိးကိုသာ ျပည္သူေတြက အစိုးရအျဖစ္ ေရြးေကာက္ တင္ ေျမွာက္ ၾကတာပဲ။ တိုင္းဖ်က္ ျပည္ဖ်က္ေတြကို အစိုးရအျဖစ္ ဘယ္သူက လက္ခံၾကမွာလဲ။ အခုလို ျပည္သူ လူ ထုရဲ႕စိတ္ၾကိဳက္မဟုတ္ဘဲမိမိသေဘာနဲ႔မိမိလက္နက္နဲ႔ အာဏာသိမ္းထားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းမ်ဳိးဟာအစိုးရ မမည္ တဲ့အျပင္ မိဘနဲ႔ေရာ ႏႈိင္းသင့္ပါ သလား။
ဒါဆို အစိုးရကဘာလဲ။တိုင္းျပည္တျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့သူဆိုေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္အႀကီးအကဲပဲေပါ့။ အၾကီးအကဲဆိုတာ အႀကီးအကဲက်င့္၀တ္နဲ႔အညီေနထိုင္က်င့္သံုးရပါမယ္။ မင္းက်င့္တရား (၁၀)ပါး ခဏ ထားလို႔ နာယကဂုဏ္ ေျခာက္ပါးနဲ႔ ျပည့္စံုရမယ္မဟုတ္လား။
ထၾကြ၊ ႏိုးၾကား၊ သနား၊သည္းခံ၊ ေ၀ဘန္၊ေထာက္ရႈဆိုတဲ့နာယကဂုဏ္ေျခာက္ပါးနဲ႔ေတာင္ ျပည့္စံုေအာင္က်င့္ၾကံ ေန ထိုင္ၾကပါရဲ႕လား။
ေဆာင္းပါးပါ စာကိုဖတ္ၾကည့္ပါအံုး။
က်မေတာ့အဲဒီစာဖတ္ၿပီးစိတ္ထဲ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ကသိကေအာက္ျဖစ္မိတယ္။ဘယ့္ႏွယ္ မႏႈိင္းေကာင္းႏႈိင္း ေကာင္း မိဘအရာ၀င္ခ်င္ေသးတယ္။ ငရဲေတြႀကီး ၀မ္းစိမ္းေတြသြားကုန္ၾကေတာ့မွာပဲ။ ဒီအတိုင္းသာဆိုခုလို ေလာင္စာဆီေစ်းႏႈန္းတက္ေပးတာေတာင္ ေက်းဇူးႀကီးလွပါေပတယ္လို႔ လက္စံုမိုးၿပီး ညတိုင္း ဦးသံုးႀကိမ္ ပဲခ် ေနရမလို။
တကယ္ေတာ့အစိုးရဆိုတာျပည္သူ႔မ်က္ႏွာ ၾကည့္ေနရမယ့္သူ။ ျပည္သူေတြ ျဖစ္လာသမွ်အခက္အခဲအၾကပ္ အ တည္းကို ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းေပးရမယ့္သူ။ ျပည္သူလူထုမရွိဘဲ အစိုးရဆိုတာရွိမွာလား။ ဒါကို သူတို႔ကျပည္သူေတြ ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ လာလုပ္ခ်င္ေသးတယ္။ အနႏၱဂိုဏ္း၀င္ ေက်းဇူးရွင္အျဖစ္သတ္မွတ္ခံခ်င္႐ံုမက ေက်းဇူးဆပ္တာ လဲ ျပန္ခံခ်င္ေသးတယ္။ ျဖစ္ပံုမ်ား။ အံ့ၾသလို႔မဆံုးဘူး။
သူေျပာသလိုမိဘပဲ ထားပါေတာ့။မိဘသိပ္ျဖစ္ခ်င္ေနတယ္ဆိုေတာ့စိတ္ကူးထဲမွာမိဘအရာခဏထားၾကည့္တာ ပါ။ ဒါေပမဲ့ စဥ္းစားရမွာက တကယ့္မိဘအရင္းဆိုရင္ကိုယ္တိုင္ကေရႊပံု စိန္ပံုေပၚထိုင္ေနၿပီး သားသမီးေတြလမ္း ေဘးေရာက္ ငတ္ျပတ္တာၾကည့္ေနမွာမဟုတ္ဘူး။ မိဘက သိန္းေထာင္ေက်ာ္တန္ကားကိုစီးၿပီး သားသမီးေတြ ကုန္းေၾကာင္းေလွ်ာက္ေနရတာကိုဘယ္မိဘမွ ၾကည့္ရက္မွာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္အသံုးမက်တာကိုလည္းသားသ မီးကိုလက္ညွဳိးထိုးေနမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါဆို တကယ့္မိဘအရင္း မဟုတ္တာေတာ့ေသခ်ာျပီ။ ဒါဆို အေမ နဲ႔တကြ အေမြေတြကိုပါ မတရားသိမ္းပိုက္ ယူထားတဲ့ပေထြးမ်ားျဖစ္ေနမလား။ စဥ္းစားမိတာပါ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္းက်မတခါကေရးခဲ့ဖူးသလို“ဟာသအေတြး ဟာသ အျမင္”လို႔သေဘာထားလိုက္ တာ ပဲ ခပ္ေကာင္းေကာင္းဆိုၿပီး ရယ္ဖို႔ႀကိဳးစားမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ …ရယ္လို႔လည္းမရေတာ့ အီလည္လည္နဲ႔ သက္ျပင္း ၾကီး သာခ်လိုက္မိပါရဲ႕။
ေမဓာ၀ီ
၂၄၊.ၾသဂုတ္၊ ၂၀၀၇ ၁၂ နာရီ ၃၀ မိနစ္